Gedrag is de buitenste laag waarmee de mens zijn wezen toont. Gedrag komt voort uit het diepste wezen van de mens. Gedrag is aangeleerd en beïnvloedbaar zowel door het individu, als door de omgeving. Gedrag is een manier om je staande te houden in de maatschappij. Gedrag is reciproke interpendent.
Gedrag van een hoogbegaafde leerling is dus geen vast gegeven. Als de omgeving volwassen & professioneel met afwijkend, storend of zelfs provocerend gedrag kan omgaan, kan het kind leren om zijn gedrag positief te ontwikkelen en constructief te leren omgaan met verschillen. Onderstaande verzameling citaten laten het gedrag van één hoogbegaafde leerling zien. Herkent u het? Hoe zou u op soortgelijk gedrag reageren? Als docent, als ouder of als leerling?
Een greep uit het leven van een – soms ook niet – schoolgaande hoogbegaafde leerling:
De juf van groep 2: “Wil je de klas vertellen waarom je naar en andere school gaat?” Hij: “omdat ik daar mag leren.”
In de gang op school: “Oh, dat is die slimme jongen van 12 in 3gym, die altijd van die moeilijke woorden gebruikt, als ik erbij kom staan.”
Blije docent, 73 jaar: “En terwijl ik een mythologisch verhaal vertelde, zocht hij, net 10, van alles na op de laptop en stelde daarover vragen.”
Boze vwo-docent: “Wat ben jij kinderachtig, je lijkt wel 13!” “Meneer, ik ben 13.”
De juf verontwaardigd: “Nu mag hij buiten de klas een boek lezen, maar hij zit helemaal niet te lezen. Hij praat met iedereen die langsloopt!” Het boek was wel uit die middag…….
In reactie op de favoriete docentes’ wanhoop, omdat hij nooit zijn boeken bij zich heeft: “hij vindt jou geweldig, hij vindt je vak geweldig, hij gaat heel graag naar jouw les en leert er veel. Kennelijk is het lesboek voor hem helemaal niet vanzelfsprekend in dit geheel.” Het lesboek ligt overigens standaard in het kluisje op school.
Terwijl hij opstaat en vertrekt: “Meneer, dan ben ik liever niet in uw les.”
Blije docent: “Hij stond op en ging helemaal vooraan op de grond zitten, zodat hij alles op het scherm goed kon zien.”
Boze docent: “Hij let niet op, hij doet niet mee in de les, hij heeft zijn spullen niet bij zich en zit alleen maar met anderen te kletsen.”
Blije docent: “Zijn presentatie was echt goed, hij wist alles over het boek. Sommigen in de klas snapten er niets meer van.”
Directeur van een Leonardobasisschool in reactie op resultaat van het onderzoek: “Is hij dan misschien niet te slim voor onze school.?”
Diezelfde directeur: “Maar kan het dan nog ODD worden?”
Wantrouwende docent over leerling die op zijn 8ste Dazzling discoveries las, en op zijn 9de Harry Potter in het origineel: “hij kan niet op voor het Cambridge Exam, hij moet eerst laten zien dat hij gewoon Engels kan.” Hij haalde een onvoldoende voor dat proefwerk, maar slaagde vier maanden later met prachtig resultaat voor het Cambridge Exam, zonder lessen gevolgd te hebben.
Op een tafeltjesavond na de opening “zo mevrouw, uw zoon en ik zijn geen vrienden’: “Dat vind ik jammer om te horen, want mijn zoon vindt u een heel goed docent en spreekt veel over u.”
Docent godsdienst: “Ik wilde dat hij bij mij in de klas zat, hij stelt tenminste echte vragen. Hij doet echt mee!”
Wanhopige ouder tegen juf: “School voelt voor hem alsof hij drie maten te kleine kleren aan heeft, drie maten te kleine schoenen draagt, en u zegt tegen hem, als hij zit te draaien en te doen: “Ja, dat weet ik nu wel, nu weer gewoon mee doen, hè?!”
Op appel in klas 1, omdat hij een klasgenoot erg hard tegen haar stoel had geduwd: “We keken een Engelstalige film en bijna niemand lette op en zij zat alsmaar te tikken en wilde niet ophouden. Maar ik wilde de film graag volgen.”
Hij in paniek: “Mam, kom me alsjeblieft snel halen, ze zeggen dat ze de politie gaan bellen.”
Betrokken docent: “Ik vind het heel moeilijk om hem in de klas te hebben, hij triggert iets in me, waar ik niet goed mee om kan gaan.”
Een leerling twee keer gezien